Մոմն ու փաթիլը

Ստեղծագործական աշխատանք։Կար չկար մի փաթիլ կար։ Նա շատ էր սիրում խաղալ ամպերի հետ։Մի օր փաթիլը, որոշեց ընկերանալ մոմի հետ։ Փաթիլը շատ էր սիրում նոր ընկերներ ունենալ։Նա գնաց մոմի տուն։Մոմը, որը կանգնած էր գրքերի կողքին լուրջ էր ու խաղաղ։ Սիրում էր լուսավորել գրքերի էջերը և տաքացնել սենյակնեը դրա համար էլ երբեք չեր սպասում հյուրերի։Մի քանի րոպե անց մոմի դուռը թակեցին։

-Օվ է ասաց մոմը։

-Դա ես եմ ես փաթիլը ասաց նա։

-Դուռը բաց է միքիչ հրիր կբացվի։

-Լավ ասաց փաթիլը ու մտավ։Մոմը պտտվեց ու ասաց փաթիլին։

-Փաթիլ այ փաթիլ ինչն է բերել քեզ այստեղ ախր դու կհալվես ասաց մոմը։

-Չեմ հալվի հանգիստ ասաց նրան փաթիլը։

-Դե ուրեմն ինչու ես եկել ինձ մոտ հարցրեց նրան մոմը։

-Եկել եմ քեզ հետ ընկերանակու ասաց նրան փաթիլը։

-Դե ինչու, ոչ արի ընկերություն անենք ասաց նրան մոմը։Փաթիլը մոտեցավ մոմին, որպեսզի խաղա մոմի հետ բայց հենց, որ մոտեցավ մոմին ակնթարթորեն հալվեց մոմը նայեց նրան և ասաց

-Ահա թե ինչու ես ընկերներ չունեմ ում, որ մոտեցա կամ վառվում է կամ հալվում